...

اینا ...

اين پسرايي که هميشه ته ريش دارن...
اينايي که هيچوقت موهاشون بلند نيست...
اينايي که صداشون مردونست...
اينايي که وقتي ازشون جدا ميشي تا يه ساعت دستات بو عطرشونو ميده...
همونايي که وقتي کنارت نشستن بهت اس ام اس ميدن دوست دارم....
اينايي که وقتي ازت دلخورن باهات حرف نميزنن دوست داري محکم بغلشون کني...
اينايي که شبا موقع شب به خير گفتن ميگن مال خودمي...
اينايي که بددهن نيستن وقتي فحش ازت ميشنون ميگن بي ادب...اينايي که دستاشونو با دوتا دستت بايد بگيري...
همونايي که وقتي عصباني ميشي و داد ميزني بغلت ميکنن و ميگن باهم حلش ميکنيم...
اينا خيلي دوست داشتنين........ .

خدای من شکرت ...

خـــدای مـــن شکرتـــــــ

دیـدن خنـــده اون یعنــــی
رسیـدن مـــن بـه تمـــام آرزوهــــام...
یادم کــــه می افتـد ...
آن بوسیدنـت را میگویــــم ...
آن نرمــــی بناگوشتـــــ ... آن لطافتـــــ گـونه اتــــــ
مستیــــم دوچــندان میشـــود ...
نگفتـــه بـــودم ؟!
هنـــوز مستــــم از عطـــر تـــو از بوسیدنتـــــــ ...

دقیقا ...

دلتنگ که باشی آدم دیگری میشوی...
خشن تر، عصبی تر، کلافه تر و تلخ تر …!!!
و جالب تر اینکه با اطراف هم کاری نداری!
همه اش را نگه میداری…
و دقیقا" سرهمان کسی خالی میکنی که
دلتنگ اش هستی !

نگران زیباترها میشوی ...

ﺯﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﻫﻤﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﮕﯽ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﻟﻢ
ﺭﺍ ﺑﻠﺪﯼ ...

ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﯽ ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﺑﺨﻮﺍﻧﯽ ﻭ ﺁﺷﭙﺰﯼ
ﮐﻨﯽ ...

ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﯽ ﺟﻠﻮ ﺁﯾﻨﻪ ﻣﻮﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺷﺎﻧﻪ ﮐﻨﯽ ﻭ
ﺣﺲ ﮐﻨﯽ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺭﺍ ...

ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﯽ ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﮔﺮﻩ ﺧﻮﺭﺩﻥ
ﺷﺎﻝ ﺩﻭﺭ ﮔﺮﺩﻧﺶ ...
ﺑﺒﺎﻓﯽ ﻭﺩﺭ ﻫﺮ ﺭﺝ ﺑﻮﺳﻪ ﺑﮑﺎﺭﯼ ﺑﺮﺍﯼ
ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﮐﻪ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﻧﯿﺴﺘﯽ ...

ﺯﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ...

ﻫﺰﺍﺭ ﺑﺎﺭ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﺪ : ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﺩ !....

ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﺩﻭﺳﺘﻢ
ﺩﺍﺭﯼ ؟...
ﻭ ﺗﻪ ﺩﻟﺖ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻟﺮﺯﯾﺪ ...

ﺯﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﻫﺮ ﭼﻘﺪﺭ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺯﯾﺒﺎ
ﺑﺎﺷﯽ
ﻧﮕﺮﺍﻥ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﻫﺎﯾﯽ ﻣﯿﺸﻮﯼ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ
ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺷﻮﻧﺪ ...

ﺯﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﮐﻪ ﺻﺪﺍﯾﺖ
ﻣﯿﮑﻨﺪ : ﺧﻮﺷﮑﻠﮑﻢ !
ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺷﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺍﻭ
ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ...

ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩﺕ ﻧﯿﺴﺖ
ﺯﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ...
ﻫﻤﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﮕﯽ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﻠﺪﯼ . . .

فراموش کنی ...

یادم آید تو به من گفتی از این عشق حذر كن
لحظه ای چند بر این آب نظر كن
آب آیینه عشق گذران است
تو كه امروز نگاهت به نگاهی نگران است
باش فردا كه دلت با دگران است

تا فراموش كنی چندی از این شهر سفر كن

با تو گفتم حذر از عشق ندانم
سفر از پیش تو هرگز نتوانم نتوانم
روز اول كه دل من به تمنای تو پر زد
چون كبوتر لب بام تو نشستم
تو به من سنگ زدی من نرمیدم نگسستم
تو صیادی و من آهوی دشتم
تا به دام تو در افتم
باز گفتم
حذر از عشق ندانم
سفر از پیش تو هر گز نتوانم نتوانم

اشكی از شاخه فرو ریخت
مرغ شب ناله تلخی زد و بگریخت
اشك در چشم تو لرزید
ماه بر عشق تو خندید
یادم آید كه از تو جوابی نشنیدم
پای در دامن اندوه كشیدم
نگسستم
نرمیدم

رفت در ظلمت غم آن شب و شب های دگر هم
نگرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم
نكنی دیگر از ان كوچه گذر هم
بی تو اما به چه حالی من از آن كوچه گذشتم

عشق ها ...

روزگاريست همه عرض بدن مي خواهند#

همه از دوست فقط چشم و دهن مي خواهند#

ديو هستند ولي مثل پري مي پوشند#
...
گرگ هايي كه لباس پدري مي پوشند#

آنچه ديدند به مقياس نظر مي سنجند#

عشق ها را همه با دور كمر مي سنجند#

خوب طبيعيست كه يكروزه به پايان برسد#

عشق هايي كه سر پيچ خيابان برسد#

سیگار و ژانرهای من ...

ژانر اول:
لب پنجره ی اتاقم
من درگیر عشقت شده ام
تو در بی خبری سیر می کنی
و سیگار درون قفسه ی فروشگاه بیکار نشسته است

ژانر دوم:
زیر پنجره ی اتاقت
من بیکار نشسته ام
تو درگیر عشقم میشوی
و سیگار کم کم حول من سیر می کند

ژانر سوم:
دور میز
من رو به رو ی تو , محو تو اَم
تو در چشمان من زندگی می کنی
و سیگار درون زیرسیگاری آرام جان میدهد

ژانر چهارم:
دمِ در
من راهت را سد کرده ام
تو جامه دان جمع می کنی
سیگار لای انگشتانم می خندد

ژانر آخر:
لب پنجره اتاقم
سیگار من را می کِشد
سیگار من را می کِشد
سیگار من را می کِشد...!

حکم شرعی دارد ...

حکم شرعی دارد دلی را که گیر چشمهای رنگی ات میکنی .اینجا دلِ من آسمان نیست رنگین کمانت را با دو قطره اشکم پهن کنی و تماشاچی جمع به دورش! من سالهاست نابینایم و جز سیاهی ات نمیبینم .خورشید کرایه نکن دیگر کسوف میشود به دستت !

روزگار غریبیست ...

روزگارغریبیه .
دهقان فداکار پیرشده.
چوپان دروغگو عزیزشده.
شنگولو منگول گرگ شدن.
کوکب خانم حوصله مهمون نداره.
کبری دماغشو عمل کرده.
زاغ و روباه دستشون تو یه کاسه اس.
حسنک گوسفنداشو ولکرده تو شرکت آبدارچی شده.
آرش کمانگیر معتاد شده.
رستم اسبش رو فروخته موتورخریده و با اسفندیار میرن کیف قاپی.
راستی ما چه کنیم!؟

دوست داشتنی ترین رابطه ها ...

دوست داشتنی ترین رابطه ها ،

رابطه هایی دو طرفه اند …!

یعنی هر دو میکوشند برای ادامه دار شدنش …!
هر دو خطر می کنند …!

هر دو وقت می گذارند …!

هزینه می کنند …!

هر دو برای یک لحظه بیشتر، در کنار هم بودن با زمان هم میجنگند …!

آنقدر ...

آنقدر

درد ِ دل دیگران را شنیده ام که

درد ِ دل کردن ،

از یادم رفته . . .

همه به اندازه ی خودشان

درد دارند !

نمی خواهم منم برایشان ،

درد ِ مضاعف باشم . . .