با خیابانی خالی

خانه ای خالی

روزنه ای در قلبم

تنهای تنها هستم

اتاق ها کوچکتر میشوند

کنجکاوم....چگونه؟...چرا؟

کنجکاوم بدانم روزهایی که با هم بودیم، با هم آوازمیخواندیم آنها کجا بودند؟

و عشقمان...

برای همیشه در تلاش رسیدن به عشق دورمان متوقف خواهیم ماند.

پس در یک نفس میگویم

امیدوارم رویاهایم مرا به جایی ببرند که آسمانش آبی است

که بار دیگر تو را ببینم، عشق من

دریاها در صدد یافتن جاییکه از همه بیشتر عاشقش هستم، اقیانوس به اقیانوس میروند.

جاییکه زمین ها سبز هستند

که بار دیگر تو را ببینم عشق من

 

سعی کردم مطالعه کنم

کار کنم

با دوستانم بخندم

اما نمیتوانم جلوی افکارم را بگیرم.


که تو را در آغوش بگیرم.

به به تو قول بدهم، عشق من

که به تو از ته قلبم بگویم:

تو همه افکارم هستی

برای رسیدن به عشقی دور