چقدر سخته که عشقت روبروت باشه

نتونی هم صداش باشی

چقدر سخته که يک دنيا بها باشی

نتونی که رها باشی

چقدر سخته...

چقدر سخته که بارونی بشی هر شب

نتونی آسمون باشی

چقدر سخته که زندونی بمونی بی در و ديوار

نتونی همزبون باشی

چقدر سخته...

چه بدبخته قناری که بخونه

اما روياش حسه بيرونه

چه بدبخته گلی که مونده تو گلدون

غمش يک قطره بارونه

چقدر سخته که چشمات رنگ غم باشه

ولی ظاهر پر از خنده